ห่านพะโล้-เป็ดพะโล้

                       

Duck

                                                ห่านพะโล้ – เป็ดพะโล้
                                                                           

          พอนึกถึงพะโล้ ต้องนึกถึงห่านกับเป็ดพะโล้ ส่วนหมูพะโล้นั้นยังไงๆก็แซงหน้าห่านกับเป็ดไม่ได้ สำหรับห่านพะโล้กับเป็ดพะโล้ยังแยกวิธีกินอีกต่างหาก เป็ดพะโล้อันดับหนึ่งคือก๋วยเตี๋ยวเป็ด รองลงมาก็กินเป็นกับข้าวสับมาเป็นจาน ส่วนห่านพะโล้นั้นแทบจะไม่มีก๋วยเตี๋ยวห่าน จะเป็นกับข้าวเสียมากกว่า

          หลายคนอาจจะไม่ค่อยชอบห่าน อาจจะรู้สึกว่ามันมีกลิ่นสาบ หรือเมื่อมันถูกแขวนคอตายอยู่ในตู้นั้นอาจจะแว่วเสียง ห่านๆๆๆอยู่ในตู้ก็ได้ ที่จริงไม่ว่าห่านหรือเป็ดตัวมันมีกลิ่นสาบทั้งนั้น มันอยู่ที่ฝีมือต้มพะโล้ แล้วแต่ว่าจะทำอร่อยแค่ไหน ถ้าฝีมือเยี่ยมยุทธไร้เทียมทานแล้ว อยู่ในตรอกซอกซอยก็มีคนตามไปกิน

          การต้มพะโล้นั้นร้านที่ดังๆเขาจะมีสูตรปรุงเครื่องพะโล้กันเองทั้งสิ้น ก็ว่าสูตรใครสูตรมันนั่นแหละ ส่วนมือรองๆที่ทำพะโล้ชั่วครั้งชั่วคราว ทำขายตอนเทศกาลไหว้เจ้า มักจะใช้เครื่องพะโล้สำเร็จรูป ซึ่งมีให้เลือกเยอะแยะ ร้านขายยาแถวถนนเจริญกรุงใกล้ๆตลาดเล่ง ป่วย เอี๊ยะ มีผงพะโล้เป็นซองๆ เอามาต้มได้เลยก็มี ร้านง่วนสูน ในตลาดเล่ง ป้วย เอี๊ยะ ที่ไม่ใช่มีแต่พริกไทยตรามือเท่านั้น ยังมีผงพะโล้ด้วย

          ผมอยากต้มพะโล้มานานแล้ว เครื่องยาจะไปซื้อมาปรุงเองก็ไม่ยาก มีรากผักชี โป๊ยกั๊ก ข่าแก่ กานพลู ลูกจันทร์ อบเชย ชวงเจีย พริกไทยเม็ด เกลือ ซี่อิ้วดำ ชี้อิ้วขาว เหล้าจีนนิดหน่อย เครื่องยาเหล่านี้ เข้าร้านขายยาจีนก็ได้ออกมาครบ

เคยเหมือนกันที่เมื่อไปกินข้าวที่ร้านขันทอง ตลาดบ้านโพธิ์ ริมแม่น้ำบางประกง ที่ฉะเชิงเทรา ที่ตลาดนั่นมีร้านขายยาไท้เชียงโอสถ ทำผงพะโล้สำเร็จรูปยี่ห้อ ผงเบญจรส ซึ่งชาวห้องแถวที่นั่นบอกว่ายี่ห้อนี้ดังมาก ใครๆจากไกลๆก็มาซื้อ ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะตอนที่ไปเขากำลังอบผงพะโล้อยู่หลังร้านกลิ่นลอยฟุ้งออกมา แค่ได้กลิ่นก็เหมือนมีเป็ดพะโล้ลอยวนเวียนอยู่ตรงหน้า

          แต่ก็ได้แค่อยากจะต้มครับ ไม่ได้ลองสักที ยิ่งเมื่อก่อนเคยอยู่คอนโด คิดว่าตอนต้มนั้นต้องนานพอสมควร กลิ่นมันคงซอกซอนเข้าไปในทุกห้อง นึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่าจะเป็นอย่างไร อย่างที่สองเมื่อจะต้มทั้งที จะต้มตัวเดียวก็ไม่คุ้ม แล้วต้มสัก 2-3 ตัว แล้วเมื่อไหร่จะกินหมด และถ้าไม่อร่อยจะเอาไปให้ใครก็ไม่ได้ หรือถ้าเอาไปให้แล้ว ลับหลังเขาอาจจะเอาให้หมากินก็ได้ ฉะนั้นก็ไม่มีฤกษ์ที่จะต้มเอง ก็วิ่งไปกินที่โน่นที่นี่ดีกว่า

          มาถึงเรื่องที่กินห่านพะโล้ครับ อย่างที่บอกว่าร้านที่ไหนทำห่านพะโล้อร่อย ก็ขายรวยไม่เสร็จ อย่างที่ท่าดินแดง ฝั่งธน นั่นดังมาก มามีสาขาตรงต้นถนนพัฒนาการ แยกจากคลองตันไปนิดเดียว แล้วใช้ชื่อห่านท่าดินแดง ที่นี่มีห่านพะโล้เป็นพระเอกเป็นตัวชูโรง กับข้าวอย่างอื่นเขาก็อร่อยๆทั้งนั้น ชอบร้านนี้มากกว่าร้านดั้งเดิมเพราะสะดวกสบายมีที่จอดรถ

          ผมเคยกินห่านพะโล้ ตรอกจันทร์สะพาน 3 เมื่อก่อนร้านนี้อาศัยข้างโรงไม้ขาย เป็นซอกเล็กๆ แล้วขยับขยายเป็นร้านของตัวเองใหญ่โต แต่นี่นานร่วม 30 กว่าปีแล้ว ไม่รู้ยังอยู่ดีหรือเปล่าไม่รู้ หรือดังระเบิดไปแล้ว

          มีเพื่อนแนะนำห่านพะโล้ ตรงเยาวราช เลยสี่แยกเฉลิมบุรีไปนิดเดียวอยู่ในซอยทางขวามือ ผมเคยเดินผ่านหลายครั้งไม่ได้จังหวะ เห็นห่านแขวนอยู่เต็มตู้ ดูหน้าตาแล้วเชื่อว่าต้องอร่อย พอไปกินแล้วความเชื่อกับความจริงเป็นเรื่องเดียวกัน อร่อยจริง ถามคนขายว่าวันหนึ่งขายห่านกี่เล้า เขาไม่ตอบ

          ที่กินประจำก็มี ฮกกี่ หรือภัตตาคารวิวัฒน บรรทัดทอง ซอยข้างโรงพักปทุมวัน นี่นอกจากห่านอร่อยแล้วกับข้าวอย่างอื่นอร่อยทั้งนั้น และที่นั่นผมเคยมีบทเรียน ที่พาทั้งฝรั่งและไทยไปกิน กำลังเอร็ดอร่อย คนไทยดันเผลอหลุดปากว่าเป็น Goose เท่านั้น ฝรั่งหยุด ทั้งตาทั้งมือค้างอยู่กับที่ นิ่งๆเหมือนหุ่นยนต์แบ็ตเตอรี่หมด ฝรั่งยิ่งพวกมาเอเซียใหม่ๆ ยังไม่ชินที่เห็นเป็ดหรือไก่ถูกแขวนคออยู่ในตู้ แถมห่านที่บ้านเขานั้นเวลาว่ายน้ำ มันสง่างามเหมือนหงส์

          หรือพวกปลาที่ทำเป็นอาหารมาทั้งตัว ตาปลาใสๆ เหมือนยังมองคนกินอยู่ เขาไม่กิน ก็เมืองฝรั่งจะกินปลาที่แล่เป็นชิ้นๆ ทำมาเรียบร้อยแล้วจากในครัว ไม่ได้มาโชว์รูปร่างสัดส่วนชัดเจนเหมือนทางเอเซีย

          ที่นี้มาถึงก๋วยเตี๋ยวเป็ดพะโล้บ้าง ก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่คุ้นเคยกันนั้น น้ำซุ๊ปจะเข้มข้นหนักเครื่องยาและพริกไทย จะมีบ้างที่ต่างจากก๋วยเตี๋ยวเป็ดทั่วไป ก็มีที่หัวลำโพง ข้างริมคลองผดุงกรุงเกษม อยู่ในซอยจิตตเกษม เป็นก๋วยเตี๋ยวเป็ดน้ำใส หลักการต้มเป็ดเหมือนข้าวต้มเป็ด ใสๆแต่อร่อย

          หรือก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่วังบรูพา หน้าโรงหนังควีนเก่า ชื่อร้านจี้ จัง หว่อ เป็นร้านกวางตุ้ง มีแต่เป็ดตุ๋น นั่นก็เป็นแบบใสๆ อร่อยไปอีกแบบหนึ่ง

          มาถึงก๋วยเตี๋ยวเป็ดแบบที่คุ้นเคย หน้าสนามกีฬาการท่าเรือคลองเตยก็อร่อยใช้ได้เหมือนกัน ที่นั่นคุ้นเคยกัน เห็นหน้าผมต้องถามว่า จะเอาสุวรรณหงส์หรือเปล่า สุวรรณหงส์ของเขาคือตูดเป็ดครับ ร้านนี้เสียอยู่อย่างหาที่จอดรถไม่ค่อยได้ จะหาได้ก็ประมาณ 3 ทุ่มไปแล้ว ซึ่งก็พอดีที่ร้านเขาก็ปิดไปแล้วด้วย

          มีอีกร้านหนึ่งอยู่ในศูนย์การค้าพระโขนง มาจากถนนพระราม 4เกือบจะมาบรรจบกับถนนสุขุมวิทแล้ว จะมี U – Turn สุดท้ายทางขวามือ ตรงเข้าไปในศูนย์การค้าจาก U – Turn นั่นเลย ข้างในมีที่จอดรถเยอะแยะแต่เสียค่าจอดรถ ข้างในมีร้านอภิชาติห่านพะโล้ หาง่าย ซึ่งเขามีทั้งห่านและเป็ด จะกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดก็ได้ จะกินห่านพะโล้สับกินกับข้าวก็ได้ มีซุ๊ปโถๆให้เลือก พวกปีก น่อง และเครื่องในห่านก็น่ากิน

          ก็คงครบถ้วนพอประมาณสำหรับห่านพะโล้และเป็ดพะโล้ครับ วันเสาร์ วันอาทิตย์ ใช้เวลา เป็นวันหากินห่านพะโล้ เป็ดพะโล้ ก็ดีครับ

                                                                                      สุธน สุขพิศิษฐ์

 

          

          พอนึกถึงพะโล้ ต้องนึกถึงห่านกับเป็ดพะโล้ ส่วนหมูพะโล้นั้นยังไงๆก็แซงหน้าห่านกับเป็ดไม่ได้ สำหรับห่านพะโล้กับเป็ดพะโล้ยังแยกวิธีกินอีกต่างหาก เป็ดพะโล้อันดับหนึ่งคือก๋วยเตี๋ยวเป็ด รองลงมาก็กินเป็นกับข้าวสับมาเป็นจาน ส่วนห่านพะโล้นั้นแทบจะไม่มีก๋วยเตี๋ยวห่าน จะเป็นกับข้าวเสียมากกว่า

          หลายคนอาจจะไม่ค่อยชอบห่าน อาจจะรู้สึกว่ามันมีกลิ่นสาบ หรือเมื่อมันถูกแขวนคอตายอยู่ในตู้นั้นอาจจะแว่วเสียง ห่านๆๆๆอยู่ในตู้ก็ได้ ที่จริงไม่ว่าห่านหรือเป็ดตัวมันมีกลิ่นสาบทั้งนั้น มันอยู่ที่ฝีมือต้มพะโล้ แล้วแต่ว่าจะทำอร่อยแค่ไหน ถ้าฝีมือเยี่ยมยุทธไร้เทียมทานแล้ว อยู่ในตรอกซอกซอยก็มีคนตามไปกิน

          การต้มพะโล้นั้นร้านที่ดังๆเขาจะมีสูตรปรุงเครื่องพะโล้กันเองทั้งสิ้น ก็ว่าสูตรใครสูตรมันนั่นแหละ ส่วนมือรองๆที่ทำพะโล้ชั่วครั้งชั่วคราว ทำขายตอนเทศกาลไหว้เจ้า มักจะใช้เครื่องพะโล้สำเร็จรูป ซึ่งมีให้เลือกเยอะแยะ ร้านขายยาแถวถนนเจริญกรุงใกล้ๆตลาดเล่ง ป่วย เอี๊ยะ มีผงพะโล้เป็นซองๆ เอามาต้มได้เลยก็มี ร้านง่วนสูน ในตลาดเล่ง ป้วย เอี๊ยะ ที่ไม่ใช่มีแต่พริกไทยตรามือเท่านั้น ยังมีผงพะโล้ด้วย

          ผมอยากต้มพะโล้มานานแล้ว เครื่องยาจะไปซื้อมาปรุงเองก็ไม่ยาก มีรากผักชี โป๊ยกั๊ก ข่าแก่ กานพลู ลูกจันทร์ อบเชย ชวงเจีย พริกไทยเม็ด เกลือ ซี่อิ้วดำ ชี้อิ้วขาว เหล้าจีนนิดหน่อย เครื่องยาเหล่านี้ เข้าร้านขายยาจีนก็ได้ออกมาครบ

เคยเหมือนกันที่เมื่อไปกินข้าวที่ร้านขันทอง ตลาดบ้านโพธิ์ ริมแม่น้ำบางประกง ที่ฉะเชิงเทรา ที่ตลาดนั่นมีร้านขายยาไท้เชียงโอสถ ทำผงพะโล้สำเร็จรูปยี่ห้อ ผงเบญจรส ซึ่งชาวห้องแถวที่นั่นบอกว่ายี่ห้อนี้ดังมาก ใครๆจากไกลๆก็มาซื้อ ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะตอนที่ไปเขากำลังอบผงพะโล้อยู่หลังร้านกลิ่นลอยฟุ้งออกมา แค่ได้กลิ่นก็เหมือนมีเป็ดพะโล้ลอยวนเวียนอยู่ตรงหน้า

          แต่ก็ได้แค่อยากจะต้มครับ ไม่ได้ลองสักที ยิ่งเมื่อก่อนเคยอยู่คอนโด คิดว่าตอนต้มนั้นต้องนานพอสมควร กลิ่นมันคงซอกซอนเข้าไปในทุกห้อง นึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่าจะเป็นอย่างไร อย่างที่สองเมื่อจะต้มทั้งที จะต้มตัวเดียวก็ไม่คุ้ม แล้วต้มสัก 2-3 ตัว แล้วเมื่อไหร่จะกินหมด และถ้าไม่อร่อยจะเอาไปให้ใครก็ไม่ได้ หรือถ้าเอาไปให้แล้ว ลับหลังเขาอาจจะเอาให้หมากินก็ได้ ฉะนั้นก็ไม่มีฤกษ์ที่จะต้มเอง ก็วิ่งไปกินที่โน่นที่นี่ดีกว่า

          มาถึงเรื่องที่กินห่านพะโล้ครับ อย่างที่บอกว่าร้านที่ไหนทำห่านพะโล้อร่อย ก็ขายรวยไม่เสร็จ อย่างที่ท่าดินแดง ฝั่งธน นั่นดังมาก มามีสาขาตรงต้นถนนพัฒนาการ แยกจากคลองตันไปนิดเดียว แล้วใช้ชื่อห่านท่าดินแดง ที่นี่มีห่านพะโล้เป็นพระเอกเป็นตัวชูโรง กับข้าวอย่างอื่นเขาก็อร่อยๆทั้งนั้น ชอบร้านนี้มากกว่าร้านดั้งเดิมเพราะสะดวกสบายมีที่จอดรถ

          ผมเคยกินห่านพะโล้ ตรอกจันทร์สะพาน 3 เมื่อก่อนร้านนี้อาศัยข้างโรงไม้ขาย เป็นซอกเล็กๆ แล้วขยับขยายเป็นร้านของตัวเองใหญ่โต แต่นี่นานร่วม 30 กว่าปีแล้ว ไม่รู้ยังอยู่ดีหรือเปล่าไม่รู้ หรือดังระเบิดไปแล้ว

          มีเพื่อนแนะนำห่านพะโล้ ตรงเยาวราช เลยสี่แยกเฉลิมบุรีไปนิดเดียวอยู่ในซอยทางขวามือ ผมเคยเดินผ่านหลายครั้งไม่ได้จังหวะ เห็นห่านแขวนอยู่เต็มตู้ ดูหน้าตาแล้วเชื่อว่าต้องอร่อย พอไปกินแล้วความเชื่อกับความจริงเป็นเรื่องเดียวกัน อร่อยจริง ถามคนขายว่าวันหนึ่งขายห่านกี่เล้า เขาไม่ตอบ

          ที่กินประจำก็มี ฮกกี่ หรือภัตตาคารวิวัฒน บรรทัดทอง ซอยข้างโรงพักปทุมวัน นี่นอกจากห่านอร่อยแล้วกับข้าวอย่างอื่นอร่อยทั้งนั้น และที่นั่นผมเคยมีบทเรียน ที่พาทั้งฝรั่งและไทยไปกิน กำลังเอร็ดอร่อย คนไทยดันเผลอหลุดปากว่าเป็น Goose เท่านั้น ฝรั่งหยุด ทั้งตาทั้งมือค้างอยู่กับที่ นิ่งๆเหมือนหุ่นยนต์แบ็ตเตอรี่หมด ฝรั่งยิ่งพวกมาเอเซียใหม่ๆ ยังไม่ชินที่เห็นเป็ดหรือไก่ถูกแขวนคออยู่ในตู้ แถมห่านที่บ้านเขานั้นเวลาว่ายน้ำ มันสง่างามเหมือนหงส์

          หรือพวกปลาที่ทำเป็นอาหารมาทั้งตัว ตาปลาใสๆ เหมือนยังมองคนกินอยู่ เขาไม่กิน ก็เมืองฝรั่งจะกินปลาที่แล่เป็นชิ้นๆ ทำมาเรียบร้อยแล้วจากในครัว ไม่ได้มาโชว์รูปร่างสัดส่วนชัดเจนเหมือนทางเอเซีย

          ที่นี้มาถึงก๋วยเตี๋ยวเป็ดพะโล้บ้าง ก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่คุ้นเคยกันนั้น น้ำซุ๊ปจะเข้มข้นหนักเครื่องยาและพริกไทย จะมีบ้างที่ต่างจากก๋วยเตี๋ยวเป็ดทั่วไป ก็มีที่หัวลำโพง ข้างริมคลองผดุงกรุงเกษม อยู่ในซอยจิตตเกษม เป็นก๋วยเตี๋ยวเป็ดน้ำใส หลักการต้มเป็ดเหมือนข้าวต้มเป็ด ใสๆแต่อร่อย

          หรือก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่วังบรูพา หน้าโรงหนังควีนเก่า ชื่อร้านจี้ จัง หว่อ เป็นร้านกวางตุ้ง มีแต่เป็ดตุ๋น นั่นก็เป็นแบบใสๆ อร่อยไปอีกแบบหนึ่ง

          มาถึงก๋วยเตี๋ยวเป็ดแบบที่คุ้นเคย หน้าสนามกีฬาการท่าเรือคลองเตยก็อร่อยใช้ได้เหมือนกัน ที่นั่นคุ้นเคยกัน เห็นหน้าผมต้องถามว่า จะเอาสุวรรณหงส์หรือเปล่า สุวรรณหงส์ของเขาคือตูดเป็ดครับ ร้านนี้เสียอยู่อย่างหาที่จอดรถไม่ค่อยได้ จะหาได้ก็ประมาณ 3 ทุ่มไปแล้ว ซึ่งก็พอดีที่ร้านเขาก็ปิดไปแล้วด้วย

          มีอีกร้านหนึ่งอยู่ในศูนย์การค้าพระโขนง มาจากถนนพระราม 4เกือบจะมาบรรจบกับถนนสุขุมวิทแล้ว จะมี U – Turn สุดท้ายทางขวามือ ตรงเข้าไปในศูนย์การค้าจาก U – Turn นั่นเลย ข้างในมีที่จอดรถเยอะแยะแต่เสียค่าจอดรถ ข้างในมีร้านอภิชาติห่านพะโล้ หาง่าย ซึ่งเขามีทั้งห่านและเป็ด จะกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดก็ได้ จะกินห่านพะโล้สับกินกับข้าวก็ได้ มีซุ๊ปโถๆให้เลือก พวกปีก น่อง และเครื่องในห่านก็น่ากิน

          ก็คงครบถ้วนพอประมาณสำหรับห่านพะโล้และเป็ดพะโล้ครับ วันเสาร์ วันอาทิตย์ ใช้เวลา เป็นวันหากินห่านพะโล้ เป็ดพะโล้ ก็ดีครับ

                                                                                      สุธน สุขพิศิษฐ์